Boska komedia – Dante Alighieri

„Boska komedia” jest najbardziej znanym utworem Dantego Alighieri, powstałym w latach 1307–1321. Autor tego poematu alegorycznego przedstawia w nim wizję swojej wędrówki przez zaświaty, składające się z Piekła, Czyśćca i Nieba.

Utwór ten to rodzaj hołdu złożonego przez Dantego swojej przedwcześnie zmarłej, największej miłości życia – Beatrycze. W „Boskiej komedii” pokazał także całemu światu, jaką drogę winni wybierać ludzie. Uważał, że ludzkość zbłądziła i chciał, aby zrezygnowała z występnego życia. W swym dziele ukazał wizje okropnych, odstraszających kar (słynne „sceny dantejskie”), jakie czekają na grzeszników w Piekle. Zachęcał do cnotliwego żywota, aby po śmierci udać się do miejsca wiecznego szczęścia, czyli Raju.

Bohaterowie „Boskiej komedii”

• Dante – główny bohater – jego wędrówka po zaświatach ma stanowić podstawę jego przemiany moralnej, wyjścia z grzechu; podróż od Piekła przez Czyściec aż po Niebo to jego droga do poznania praw Bożych rządzących światem.

• Wergiliusz – poeta rzymski i autor „Eneidy” – na prośbę Beatrycze przeprowadził Dantego przez zaświaty; był nie tylko przewodnikiem, ale i reprezentantem mądrości i poezji świata starożytnego; ochraniał Dantego przez całą wędrówkę od różnych niebezpieczeństw, a także udzielał mu rad i wyjaśnił, iż im wyżej poeta wzniesie się w Czyśćcu, tym, bardziej stanie się dojrzały.

• Beatrycze – ukochana Dantego jest postacią wyidealizowaną – niebiańską i doskonałą istotą; po śmierci dostała się do Raju, skąd roztacza opiekę nad Dantem; ona sama staje się jego przewodnikiem po Raju; dzięki Beatrycze Dante wyzwoli się z więzów grzechu i wzniesie na najwyższy poziom doskonałości.

„Boska komedia” podzielona jest na trzy części:

1. Piekło
2. Czyściec
3. Niebo

Każda z tych trzech ksiąg (tryptyk) zawiera 33 ponumerowane pieśni napisane tercyną (strofa trzywersowa). Podróż Dantego trwała tydzień, od Wielkiego Piątku roku 1300:

1. Piekło w „Boskiej komedii” Dantego składało się z 9 kręgów leja, gdzie na każdym kolejnym osadzeni byli coraz więksi grzesznicy (najwięksi: Judasz, Brutus, Kasjusz). Na samym dnie Piekła znajdował się Lucyfer.
2. Czyściec stanowił wzniesienie położone na antypodach Jerozolimy. Po jego tarasach wspinały się pokutujące dusze. Stopnie Czyśćca odpowiadały porządkowi grzechów. Za najcięższe rodzaje pokutowało się na najniższych tarasach góry czyśćcowej. Na jej szczycie znajdował się Raj Ziemski.
3. W Raju przewodnikiem Dantego stała się Beatrycze, gdyż Wergiliusz nie odkupił jeszcze swych win, by dostać się do krainy wiecznej szczęśliwości. Raj składał się ze sfer niebieskich, zbudowanych z 9 rodzajów nieba. Nieba planetarne uporządkowane były w kolejności siedmiu cnót. Na końcu znajdowało się Empireum oraz siedziba Boga mająca kształt białej róży.

Najważniejsze motywy występujące w „Boskiej komedii” to: motyw wędrówki, zaczerpnięty z mitologii i literatury europejskiej okresu Średniowiecza; motyw śmierci; motyw miłości (do Boga, kobiety); motyw magii liczb (liczba 3 i jej wielokrotności).

Najsłynniejszym cytatem z „Boskiej komedii” są słowa widniejące nad bramą Piekła: Porzućcie wszelką nadzieję, wy, którzy [tu] wchodzicie.

Jeden komentarz do “Boska komedia – Dante Alighieri”

1. Nati pisze:

   marzec 2014 o 13:08

   Świetnie opisane, przydało mi się na prace z polaka 🙂 Dzieki

   Odpowiedz